Yeryüzü meleği diyor annem bana

Lösemili çocuklar haftası ile ilgili şiirler

‘Yeryüzü meleği’ diyor annem bana
Kanatlarım incecik, kırılgan..
Çırparken yoruluyorum
Bütün gün köşemde oturuşum işte bundan!

Sabahların yaşam kokan havasını odama almak
Pencereyi açmak yasak..
Yasak koşmak, ağlamak, koklamak..
Üzülmek yasak!

Şekerlemeler dilimde erimez,
Gözümde kalır benim
Bedenim denizi özler.. vazgeçerim
Karlara bulanmak isterim,
Bulutları, sırtım çimende seyretmek.. Yasak..

Şarkı söylerim
Kendi kendine çırpar ellerim
Kimseye darılmaz,
Gözüme bir çiçek hapseder..
Günlerce onu seyrederim…

Yunuslar avucumda ki suda oynar
Tenimde ıslak kalmış terim.. Yasak!
Gemiler hep uzak geçer bana
Ömür nedir ki? ..anlamaz gülümserim.
‘Yeryüzü meleği’ diyor annem bana
Kanatlarım incecik, kırılgan…

Yaşamın ne olduğunu anlamayışım..
..İşte bundan..!