Ben dağlarda unutulmuş bir ağaçtım. Yıllarca …

üzgün aldanmış pişman ağaç

Ben dağlarda unutulmuş bir ağaçtım. Yıllarca …

BİR KİTAP ANLATIYOR

Ben dağlarda unutulmuş bir ağaçtım. Yıllarca kendi kendime yaşadım. Bir sabah silkinerek uyandım. İki el gövdeme ağır bir balta vuruyordu. Derin bir sızı duydum. “Artık hayatım sona erdi.” dedim. Meğer aldanmışım.
Biraz sonra iri gövdemle yere yıkıldım. İşçiler beni bir arabaya koydular. Kâğıt fabrikasına götürdüler. Makinelerin kocaman ağızlarında beni ezdiler. Hamur yaptılar. Sonra ince ince açtılar. Kuruttular. Kâğıt oluverdim.
Sonra parçalara bölündüm. Defter oldum. Kırtasiyeye götürüldüm. Okula giden çocuklar karşımda duruyorlar, bana bakıyorlardı.

Günün birinde bir adam, beni alıp evine götürdü. Sayfalarımın üzerine bir şeyler yazmaya başladı. Son sayfama kadar yazdı. Beni alıp basımevine götürdü. Orada kitap oldum.
İşte ben böyle doğdum. Şimdi, yapraklarımdan binlerce insan bilgi topluyor. Öğrencilerin sıralarında, öğretmenlerin ellerinde, evlerin raflarında beni görüyorsunuz.
Hazırlayan: Ahmet KAHVECİ – Mehmet SAYDUR

Aşağıdaki soruları okuduğumuz metne göre cevaplayalım.
1. Ağaç uyandığında ne görmüş?
2. Ağaç, fabrikada neye dönüşmüş?
3. Etrafımızdaki hangi eşyalar ağaçtan yapılmıştır?

Çok kitap okuyan insanın özellikleri nelerdir? Doğru olanları belirtiniz.
Daha fazla kelime bilir.
Derslerinde başarısız olur.
Daha güzel konuşur.
Karşılaştığı sorunları çözemez.
Hayal dünyası daha geniş olur.

Ben Olsaydım
Bir kitap olsaydın neler anlatırdın?
Bir kalem olsaydın neler çizerdin?
Bir silgi olsaydın neleri silerdin?

You may also like...

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir