Osman ve Arkadaşları (Sevap Kazanmak Günaha Girmek)

Osman ve Arkadaşları (Sevap Kazanmak Günaha Girmek)

Osman ve arkadaşları ilk öğretim dördüncü sınıfa gidiyorlardı. Neyin doğru, neyin yanlış olduğunu az çok biliyorlardı. Ama çocukluk işte, bazen küçük yaramazlıkları da oluyordu. Havanın güzel olduğu bir gün okul çıkışında üç arkadaş birlikte gezmek istedi. Mahallenin dışındaki çayırlık  yere vardıklarında çantalarını bir kenara bırakıp yakalamaca oynamaya başladılar. Koştular, koştular… Bir ara yorulduklarını ve acıktıklarını hissettiler. Yiyecek bir şeyleri de yoktu. Ahmet şöyle dedi: “Yiyecek bir şeyler bulalım. Ben eve kadar yürüyemeyecek kadar açım.”
Ne yapacaklarını düşündüler. Ali’nin aklına bir fikir geldi. Çayırlık alanın öbür ucunda bir bahçe vardı. İçinde meyve ağaçları görünüyordu. Onlardan meyve alıp yiyebilirlerdi. Bahçenin sahibi orada yoktu. Rahatça gidip meyve topladılar ve afiyetle yediler. Eve döndüklerinde hava kararmaya başlamıştı. Dedesi, Osman’a,
– Oğlum, bu zamana kadar neredesin? Annen ve baban çok merak ettiler ve üzüldüler. Kendilerini harap ettiler. Yazık, günah değil mi? Hem sen aç susuz ne yaptın bu zamana kadar, dedi. Osman:
– Aç değilim, dede. Çok üzgünüm ama oldu bir kere, bir daha yapmam, özür dilerim, dedi mahcup bir edayla.
De de si:
– Anladım. Arkadaşlarına gittin, orada bir şeyler yedin değil mi, dedi.
Osman:
– Yok dede, arkadaşlarla çayırlıkta oynadık. Zamanın nasıl geçtiğini bile fark etmedik. Çok acıkmıştık. Hani orda bir bahçe var ya, oradan meyve alıp yedik, dedi.
Dedesi:
– Ha, bizim Hasan’ın bahçesinden mi? Ne yapıyor Hasan, diye sordu.
Osman:
– Biz onu görmedik, kimsecikler yoktu, dedi.
Dedesi hayretle:
– Yani sormadan, gizlice aldınız öyle mi? Bak oğlum! Birinin bahçesinden izinsiz  meyve almak doğru değildir. Dinimize göre bu günahtır. Yarın gidip Hasan amcanızı bulun, benim selamımı söyleyin ve ondan hakkını helal etmesini isteyin.
Osman, bunları arkadaşlarına anlattı ve gidip Hasan amcadan özür dilediler.  O da  “Çocuklar, benim için önemli değil, gelip özür dilediniz ya, helal olsun aldıklarınız. Yalnız, bir daha böyle davranmayın. Dinimize göre başkalarının emeğine saygılı olmak sevaptır. Bu konuda birbirinizi uyararak sevap olan davranışlarda bulunmaya çalışın. Şimdi gidin ailelerinize selam söyleyin. ‘Hasan amca bizi affetti.’ deyin de üzülmesinler.” dedi.