Ersan, çok zeki bir çocukmuş. Gün gelmiş …

Ersan, çok zeki bir çocukmuş. Gün gelmiş …

OKUMA YAZMA BİLMEYEN ÇOCUK

Ersan, çok zeki bir çocukmuş. Gün gelmiş okula başlamış. Ne yazık ki, okulu hiç sevmemiş. Yazı yazmak, harfleri okumak ona çok zor gelmiş. Ancak bunu kimseye söyleyememiş. Düşünmüş, taşınmış. Sonunda kararını vermiş. Kitaplardaki metinleri arkadaşları okurken ezberleyecekmiş. Dikkatlice dinlemiş, aklında tutmuş.

Bir gün sınıf arkadaşlarıyla birlikte sinemaya gitmeye karar vermişler. Arkadaşlarıyla sinemada buluşacaklarmış. Sinema, Sarmaşık Sokak’taymış. Ama sokak tabelalarının hiçbirini okuyamamış. Bir büfeye yaklaşmış. “Amca, Sarmaşık Sokak neresi?” diye sormuş. Büfeci, “Okuman yazman yok mu? İşte burası.” demiş. Ersan neyse ki bunu atlatmış. Sinemaya yönelmiş. Gişe memuruna, “Amca, Süper Aile filmi hangi salonda gösteriliyor?” diye sormuş. Gişe memuru, “Okuma yazman yok mu? Üç numaralı salonda.” demiş.

Filmin başladığını duyuran anons yapılmış. Arkadaşlarıyla salona geçmişler. Film başlamış. Tüm arkadaşları, katıla katıla gülüyormuş. Ersan ise sadece bakınmış. Çünkü film, alt yazılıymış.

Ersan, bu işin böyle olmayacağını anlamış. Kendini kandırıyormuş. Çok utanmış. Bütün yaz kitap okumuş. Sonunda okumayı ve yazmayı başarmış.
Gülnar KANDEYER