Duygularımızı neden kontrol etmeliyiz?

İnsanlar, duygularını kontrol edebilmelidir. Çünkü öfkeli bir anımızda söylediğimiz bir söz ya da yaptığımız bir davranış karşımızdakine zarar verebilir. Öfkelendiğimiz zamanlarda, çevremizdekileri kırmamak için sakin olmaya çalışmalıyız. Öfkemizi kontrol altında tutmalıyız. Unutmayalım ki “Öfke ile kalkan zarar ile oturur.” demiş atalarımız.

İyi fikirler edinmek, doğru çalışmalar yapmak ve sağlıklı düşünceler içinde olmak için duygularımızı kontrol etmeliyiz.

Duygular sandığından da güçlüdür. Düşünüşünü ve hareketlerini etkiler. Seni hem iyi hem de kötü yönde harekete geçirebilir. Bazen düşünüşünü kontrol altına alabilir.

Kızgınlık, öfke, heyecan, ve korku gibi olumsuz duygularımızı kontrol altına almalıyız. Olumsuz duygularımızla kendimizi ifade etmeye çalışırsak, karşımızdaki kişiye zarar verebilir ve en sevdiğimiz kişiyi üzebiliriz. Kızgınlığımız veya öfkemiz geçtiğinde pişmanlık duyar ondan özür dilemek zorunda kendimizi hissedebiliriz. Bu duruma düşmemek için olumsuz duygularımızı kontrol altına alıp, öyle kendimizi ifade etmeliyiz.

Sevinç mutluluk gibi duygularımızı da çevremizdeki insanlarla paylaşmalı onları da sevincimize mutluluğumuza ortak etmeliyiz.

Duygular mantığın işlemesini önleyen hisler olduğu için bazen kararlarımızı ve davranışlarımızı olumlu veya olumsuz etkileyebilir. Bazı kişiler işleri gereği duygularını ikinci plana atarak karar vermek durumundadırlar. Bir doktor işini yaparken duygularından etkilenmemeyi öğrenir. Bir öğretmen öğrencisine duygularını bir tarafa bırakarak tarafsız olarak not vermelidir.

Olgunlaşıp sorumluluk sahibi bir yetişkin olmak duyguları kontrol etmeyi öğrenmeyi içerir.

Kişinin duygularını ve insanlara karşı davranışlarını kontrol altında tutabilmesi, zeki olmaktan daha değerlidir.

Farklı geçmişlerden ve her yaştan insan, duygularını kontrol etmek üzere mücadele eder. Bununla birlikte bu mücadele, özellikle de ergenlikten yetişkinliğe geçiş döneminde zor olabilir.

Duygu durumumuzu kontrol eder ve iyi yönetirsek kişisel gelişimde büyük bir adım atmış oluruz.

Öfke ile baş edebilmek, insanın kendisine ve başkalarına zarar vermesini önler.

Yaşadığımız duygunun farkında olursak onu kontrol edebiliriz. Eğer duygularımızın kontrolünde yaşarsak çoğu zaman kararlarımız mantıktan uzak ve yanlış olabilir.

Aklımızla düşünüp kalbimizle başaracağımıza inanmalıyız.

Kontrol etmemiz gereken duygular nelerdir?

Hangi duygularımızı neden ve ne zaman kontrol etmeliyiz?

1- Öfke; hepimiz öfkelenebilir ve kızabiliriz. Ama asıl mesele öfkemizin bizi kontrol edip etmediğidir. Öfke bedene büyük zarar verir. Öfkemizi kontrol edemezsek o bizi kontrol eder ve istemediğimiz şeyler yaptırır.

2- Üzüntü; bu duygu bedenimizi zorlayan bir duygudur. Bazı durumlar için üzülebiliriz ama bunu alışkanlık haline getirirsek üzüntü depresyona döner.

3- Nefret; bazen nefret ederiz. Hayattan, insanlardan ve olanlardan fakat bu duygu zihin yapımızı bozar ve enerjimizi düşürür. Nefret duygusunu kontrol etmeliyiz.

4- Korku; en önemli duygulardan biridir. Korkumuzu kontrol etmezsek hayatımızı gerçek anlamıyla yaşayamayız. Bu duygu bizi kilitler ve hareket etmemizi engeller.

5- Heyecan; bu duygu bazen yanlış kararlar almamıza ve işleri batırmamıza yol açabilir. Heyecanla verilmiş kararlar genellikle pişman olacağımız kararlardır. İstediğimiz bir şeye heyecan duymak iyidir ama bu duyguyu kontrol etmemiz bize daha fayda sağlar.

Öfkemizi nasıl kontrol etmeliyiz?

Kendi başına kötü duygularını anlayacak ve çözebilecek becerisi henüz gelişmemiş insanlar duyduğu bu duygulardan dolayı rahatsız olduklarında çevresindekilerin dikkatini çekmek zorundadırlar. Çünkü bu olumsuz duygularını gidermesi için başkalarının yardımına ihtiyacı vardır. Bu sebeple ağlayabilir, bağırabilir, kavga edebilir, içine kapanabilir ya da benzeri başka tavırlar ile karşısındaki insanı rahatsız etmeye çalışır. Bu kişilerin bir çoğu duygularının kontrolünü nasıl alacaklarını, yaşadıkları negatif duyguların anlamını ya da nasıl çözüm bulacaklarını hiç bir zaman öğrenememişlerdir.

Her aklımıza geleni yapmamız ya da her hissettiğimiz şeyi olduğu gibi söylememiz her zaman doğru değildir. Çünkü bu durum sosyal ilişkilerimizi bozabilir. Duygularımızı kontrol etmeli ve duygu yoğunluğumuz normale döndükten sonra bu durumu değerlendirmeli sağlıklı bir şekilde normal hayatımıza devam etmeliyiz.