Bizi değerli kılan davranışlar nelerdir?

Toplumumuza ait bazı değerler vardır. Büyüklerimize saygı, küçüklere sevgi gösteririz. Misafir ağırlamasını severiz. Güzel davranışlarımızla ailemizi gururlandırırız. Ailemizin önem verdiği değerlere sahip çıkmalıyız. Doğruluk, dürüstlük, yardımlaşma, dayanışma gibi değerlere sahip olmalıyız.

Çevremizde veya ailemizde çok sevilen ve saygı duyulan insanlar vardır. Bu insanları gözlemlediğimizde “doğruluk, dürüstlük, saygı, sevgi, hoşgörü, adalet, yardımlaşma, paylaşma” gibi değerlere sahip olduklarını ve bunu da davranışlarına yansıttıklarını görürüz.

Bencil, yalan söyleyen, büyüklere saygısı küçüklere sevgisi olmayan, yardımlaşmayı sevmeyen insanları da çevremizde sevilmeyen insanlar olarak görürüz. Bu tip insanlara kimse güvenmez ve saygıda göstermezler.

Bir düşünün bakalım en sevdiğiniz arkadaşınızı neden seviyorsunuz? Ondaki hangi davranışları beğeniyorsunuz?  Birde sevmediğiniz kişi varsa onu düşününüz. Neden sevmiyorsunuz?

Dürüst, yardımsever, cömert ve zarif olan insanlar dünyanın her yerinde çekicidirler.

Dürüstlük ve yardımseverlik, bu iki özellik insanın kalbine öyle işlemeli ki, dürüst ve yardımsever olmak için çaba harcanmasın, doğal olarak her zaman kendini göstersin. Bu iki özelliği hayatımızın çok önemli parçaları haline getirirseniz, Allah’ın ve insanların hoşnutluğu kazanırsınız ve onlarla iyi ilişkiler içinde olursunuz. Doğruluk ilişkilerinizin kalıcı olmasına, herkesin iyiliğine olacak şekilde yardımsever olma ise insani değerinizin artmasına neden olur. Bu iki özelliğin uygulanması ile insanların size olan sadakatları artar ve diğer insanlara aynı şekilde dürüst ve yardımsever davranmaları konusunda örnek olmuş olursunuz.

Cömertlik verdiği kişiden en ufak bir beklenti duymadan vermektir. Cömert insanlar maddi ve manevi neleri varsa paylaşmaktan zevk alırlar. Gerçek cömertler verdiklerinde hiçbir şeyleri eksilmez, başkalarını sevindirdikçe kendilerine daha fazla geldiğini görürler. Cömert olunmazsa ne olur? Fakirlik. Bunun maddi fakirlik olması gerekmez, gönül fakirliği içine girilir. Sahip olduklarından hiçbir zaman tatmin olmazlar ve daha fazlasına ihtiyaç duyarlar. Ruhen iflas etme noktasına gelirler. Cömertlik kalpte başlar ve cömert olanlar her zaman verme duygusu içindedirler. Kendi ihtiyacı olanı başkalarına  vermek cömertliğin en üst derecesidir.

Sabırsız ve kaba davranışlar içinde olanlar, kendilerine bir iyilik yapıldığında küçük bir teşekkürü aklına getirmeyenler toplum içinde saygın olamıyorlar. Zerafet, kalıtsal bir özellik değildir, herkesin yapabileceği bir seçimdir.

Sabırsızlık duygusu içinde olduğumuzda sabırlı olmayı, sinirli olduğumuzda nazik olmayı, karşımızdaki haklı imiş gibi davranmayı, bir insanı eleştirmek yerine incelikle düzeltmeyi, gerçekten düşünmeseniz bile takdir etmeyi herhangi bir beklenti içinde olmadan yapmaktır zerafet.

Bizi değerli kılan davranışları benimsemeli kendimize olan öz güvenimizi geliştirmeliyiz.